یک آزمایش کم هزینه برای تشخیص نارسایی قلبی از بزاق دهان
کنکوری: غربالگری نارسایی قلبی بسیار مفید می باشد اما همه مناطق به آن دسترسی ندارند. به همین دلیل، یک گروه پژوهشی اهتمام کرده اند تا یک راه کم هزینه و قابل دسترسی را برای تشخیص نارسایی قلبی از بزاق دهان عرضه کنند.
به گزارش کنکوری به نقل از ایسنا، نارسایی قلبی یکی از علل اصلی مرگ ومیر در سرتاسر جهان است و خصوصاً برای افرادی که به امکانات پزشکی دسترسی ندارند، می تواند کشنده باشد.
به نقل از مدیکال اکسپرس، گروهی از محققان قصد دارند غربالگری نارسایی قلبی را از لابراتوار به خانه بیاورند. نمونه اولیه سنسور زیستی الکتروشیمیایی آنها که شبیه به آزمایش مورد استفاده برای کووید-۱۹ است، می تواند سطوح دو نشانگر زیستی نارسایی قلبی را تنها در ۱۵ دقیقه از یک قطره بزاق شناسایی کند.
«تری پیتمن»(Trey Pittman) دانشجوی کارشناسی ارشد «دانشگاه ایالتی کلرادو» اظهار داشت: دستگاه ما برای افرادی ایده آل خواهد بود که در معرض خطر بالای نارسایی قلبی هستند اما دسترسی محدودی به بیمارستان یا لابراتوار متمرکز دارند. کار کردن روی این پروژه برای رسیدگی به نابرابری های بهداشتی در مناطق روستایی با منابع کم برای من بسیار عالی است، برای اینکه من اهل می سی سی پی هستم که یکی از بالاترین آمار مرگ ومیر ناشی از نارسایی قلبی را در آمریکا دارد.
استاندارد طلایی فعلی برای غربالگری نارسایی قلبی، آزمایش خون است که دو بار در سال ازطریق یک متخصص مراقبت های بهداشتی به انجام می رسد و سطح پپتید ناتریورتیک نوع B را اندازه گیری می کند اما پیشرفت های جدید در دستگاه های مراقبتی ممکنست شرایط مراقبت های بهداشتی را با آزمایش های ساده بزاق در خانه فراهم آورد.
پیتمن باور دارد که آزمایش با سنسورهای آنها را می توان هر چند هفته یک دفعه بجای هر شش ماه یک دفعه انجام داد. استفاده گسترده از آزمایش های قابل حمل بزاق جهت بررسی سلامت قلب تا حالا به سبب روش های پیچیده تولید و فقدان داده های مرتبط یا عدم وجود یک نشانگر زیستی محدود بوده است. پیتمن و همکارانش این چالش ها را پذیرفتند و نتایج امیدوارکننده ای را برای نمونه اولیه سنسور زیستی کم هزینه خود به دست آوردند که آنرا «سنجش ایمنی مویرگی الکتروشیمیایی»(eCaDI) می نامند.
گروه «چارلز هنری»(Charles Henry) در دانشگاه ایالتی کلرادو، دو نوآوری پیشین خودرا برای ایجاد پلت فرم آزمایش دستی ترکیب کردند. این نوآوری ها یک دستگاه میکروسیال بزاق و یک سنسور زیستی برای پروتئین های نشانگر زیستی Galectin-3 و S100A7 بود.
سنسور eCaDI مانند یک ساندویچ شامل پنج لایه است؛ سه لایه پلاستیک شفاف و انعطاف پذیر که با لایه های متناوب چسب در دو طرف کنار هم قرار گرفته اند. کارآیی لایه های سنسور به شرح زیر است.
لایه پلاستیکی بالایی دارای سوراخ های ریز برای بارگیری نمونه بزاق است. لایه پلاستیکی میانی دارای کانال های برش لیزری با مربع های کاغذی در آخر آنست که بزاق را بوسیله کانال ها از محل بارگیری جذب می کند. بین لایه های پلاستیکی بیرونی، پدهای فیبر شیشه ای حاوی ترکیباتی هستند که با بزاق واکنش نشان می دهند و هنگام اعمال جریان الکتریکی به دستگاه، Galectin-3 و S100A7 را اندازه گیری می کنند. لایه پلاستیکی زیرین، صفحه ای را از الکترودهای جوهر کربن در بر دارد که روی سطح آن چاپ شده اند. دو الکترود که از یک منبع بیرونی به نام پتانسیواستات تغذیه می شوند، واکنش شیمیایی را که روی پدها اتفاق می افتد، هدایت می کنند. پیتمن اظهار داشت: مونتاژ دستگاهها بسیار آسان است. در حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه می توانیم پنج عدد از آنها را درست نماییم.
سنسور eCaDI یکبار مصرف است و محققان قیمت هر یک از آنها را حدود سه دلار تخمین می زنند. پتانسیواستات که یک منبع انرژی کوچک و قابل استفاده مجدد است، حدود ۲۰ دلار به فروش می رسد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب