به گزارش كنكوری به نقل از وزارت علوم، سید ضیاءهاشمی، سرپرست وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید دانشگاه ها و مراكز آموزش عالی كشور، پیامی صادر كرد.
بخش هایی از این پیام به شرح زیر است :
نظام بزرگ آموزش عالی كشور با بیش از چهار میلیون دانشجو، با مسائل و چالش هایی نیز روبروست كه وظیفه ما و شما گام برداشتن در جهت حل آنهاست. مهم ترین این وظائف ارتقای منزلت و سرمایه اجتماعی دانشگاه، تقویت مرجعیت نهاد علم در تصمیم گیری و مشاركت در حل مسائل كشور است.
اهتمام به ارتقای كیفی، تقویت انگیزه های تحصیلی و امید دانشجویان به آینده، مدیریت و كنترل مهاجرت نخبگان، برنامه ریزی و تدبیر لازم برای مسائلی از قبیل مدرك گرایی و بیكاری فارغ التحصیلان ضرورت فعلی ماست.
یكی از اصلی ترین انتظارات ما از دانشگاه، تولید دانش و رشد فناوری برای حل مشكلات و تحقق استقلال و اعتلای كشور است. دانشگاهی می تواند بانی و باعث استقلال كشور باشد كه به طریق اولی از موهبت استقلال برخوردار باشد. الگوی آموزش عالی در جوامع پیشرفته نیز همین است: دانشگاه محترم، مستقل، مقتدر و سربلند.
از سوی دیگر دانشگاه مهد عدالت طلبی و آزادی خواهی است. رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز بارها بر نقش دانشگاه در پیگیری عدالت و آزادی تاكید كرده اند. اما امروز باید دید دانشگاه های ما به لحاظ تحقق عدالت و آزادی چه وضعیتی دارند؟ آیا توانسته ایم به یك نظام آموزش عالی مبتنی بر عدالت و انصاف دست پیدا كنیم؟ شاخص های عدالت پروری در روند جذب دانشجو، جذب استاد و توسعه كمی و كیفی آموزش عالی رعایت شده است؟
آموزش عالی ما توانسته است امكانات و امتیازات خود را بر مبنای صلاحیت و شایستگی در میان اقشار گوناگون جامعه توزیع كند؟ از طرف دیگر آیا توانسته ایم آزاداندیشی و آزادیخواهی را در دانشگاه نهادینه كنیم؟ آیا دانشجو و استاد دغدغه مند و متعهد ما می توانند آزادانه ما را نقد كنند و معایب ما را پیش چشم مان بیاورند؟ و آیا می توانند به عنوان متخصصان و صاحبنظران و نخبگان كشور دغدغه های خود را بدون لكنت به گوش ما برسانند؟ بدیهی است به میزانی كه برای دانشگاه استقلال، عدالت و آزادی بخواهیم می توانیم از آن انتظار استقلال افزایی، عدالتجویی و آزاداندیشی داشته باشیم.
دولت تدبیر و امید به دلیل اهمیتی كه برای نقش دانشگاه و نظام نخبگان در پیشرفت امور كشور قائل بوده، در حد توان خویش كوشیده است كه روندهای اصلاح گرانه و امیدآفرین را در جهت رفع كاستی ها و جبران نقائص این حوزه پی بگیرد و در چهار سال گذشته نیز در این راستا گام برداشته است و باید با شتاب و جدیت بیشتر گام های بعدی را نیز بردارد.
بر این اساس برخی اقدامات راهبردی در حوزه های آموزش، پژوهش و فناوری، و فرهنگی و اجتماعی باید در دستور كار جدی قرار گیرند. تلاش برای تقویت دوره های باكیفیت آموزشی و رشد سهم آنها در آموزش عالی بر مبنای نیازهای صنعت و جامعه و در جهت افزایش كارآفرینی، تقویت زیرساخت های پژوهشی و حمایت از پژوهشگران در جهت تولید علم و فنآوری، نهادینه شدن ایده «دانشگاه به مثابه كانون گفت و گوی ملی و ائتلاف اجتماعی» در جهت افزایش هویت ملی و بالابردن همبستگی اجتماعی، تسهیل آزاداندیشی و نقادی و نیز تقویت قانونگرایی از جمله این راهبردهای اساسی به شمار می آیند.