سرپرست دانشگاه فنی و حرفه ای تاكید كرد؛
لزوم تدوین پیوست فناورانه در قراردادهای صنعتی بین المللی
به گزارش کنکوری سرپرست دانشگاه فنی و حرفه ای بر لزوم تدوین پیوست فناورانه در قراردادهای صنعتی بین المللی تاکید نمود.
به گزارش کنکوری به نقل از مهر، هجدهمین همایش ملی و هفتمین کنفرانس بین المللی مهندسی ساخت و تولید ایران با حضور عرفان خسرویان سرپرست دانشگاه فنی و حرفه ای به میزبانی و حمایت دانشگاه فنی و حرفه ای برگزار گردید.
خسرویان در مراسم شروع به کار این همایش با اعلان اینکه یکی از پیش نیازهای رشد پایدار، متمرکز شدن در رشد بخش تولید و صنعت است، اظهار داشت: اقتصاد ایران در دهه های اخیر در حوزه صنعتی موفق نبوده و این درحالی است که خیلی از کشورهایی که برنامه ریزی های صنعتی خویش را همزمان با ایران شروع کردند، به میزان قابل ملاحظه ای از اقتصاد ایران پیشی گرفته اند.
وی داشتن نظریه توسعه صنعتی را از الزامات پیشرفت دانست و اضافه کرد: کشور از فقدان نظریه و ایدئولوژی رشد و پیشرفت و به تبع آن انسجام سیاستی هماهنگ و سازگار با پیشرفت رنج می برد و بنابراین اولویت دارترین کار برای ورود به ریل پیشرفت مشخص شدن ایدئولوژی پیشرفت و الگوهایی در حوزه صنعت و فناوری برای آن است.
خسرویان ضمن اشاره به اختلاف دستاوردهای کشورهای نفتی و غیر نفتی تصریح کرد: تفاوت در سیاستگذاری و عملکرد در کشور ما بعنوان یک کشور نفتی و کشورهایی چون کره جنوبی و تایوان بعنوان کشورهای غیر نفتی که از استراتژی مداخله دولت تبعیت کرده اند، گویای این مطلب است که نبایدهای مداخلات دولت باید با وسواس کنترل شود و دولت در شفافیت و رانت ستیزی و تنظیم گری بدون تعارف عمل کند.
وی اولویت و منفعت اقتصادی سرمایه گذاری و تولید را بر اساس مزیت های نسبی اقتصادها دانست و اضافه کرد: سرمایه گذاری و تولید باید در زمینه هایی صورت گیرد که پنجره فرصت بوده هزینه کمتری در مبادلات داشته باشد. اما همه اقتصادها برای همه فعالیت ها هزینه فرصت یکسانی ندارند و باید توجه داشت که مزیت نسبی تنها به قابلیت های ژئوپلیتیک و منابع طبیعی منطقه ای محدود نمی گردد بلکه نقش قابلیت های منابع انسانی و فناورانه هم در این ارزیابی تعیین کننده است و دانشگاه فنی حرفه ای بر قابلیت های منابع انسانی در جهش تولید و اشتغال تمرکز دارد.
خسرویان به کشورهای با رشد اقتصادی بالا در شرق آسیا که صنایع داخلی قوی را با صیانت سرمایه گذاران داخلی و خارجی و با روش هایی اندک متفاوت پرورش داده اند، اشاره نمود و افزود: کشور کره با تقویت کمپانی های ملی داخلی نظیر سامسونگ و هیوندا و با فناوری و نظامات خارجی و سرمایه گذاری های مستقیم خارجی با تاکید بر قابلیت های مهارتی منابع انسانی داخلی رشد خیره کننده ای کرد. در نمونه هایی دیگر سنگاپور با بهره گیری از شرکتهای فرعی کمتر شناخته شده خارجی و هنگ کنگ با موجی از مهاجران و نخبگان چینی توسعه یافت.
وی با اعلان اینکه شرکتهای کره ای زیادی از راه سرمایه گذاری مشترک با شرکتهای بزرگ ژاپنی و قراردادهایی که با تولیدکنندگان لوازم اصلی(OEM) داشتند، پیشرفت های زیادی تجربه کردند، اضافه کرد: بین سالهای ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ شرکتهای کره ای به مونتاژکاری و تولید محصولات استاندارد و ساده برای شرکتهای فراملی که بیشتر آمریکایی و ژاپنی بودند متمرکز شده بودند و این کار تحت ضوابط پیمانکاری معروف به تولیدکنندگان لوازم و تجهیزات اصلی انجام می شد. در این قراردادها شرکتهای خارجی خریدار محصولات، طراحی و تکنولوژی و آموزش های ضروری را به شرکتهای کره ای عرضه می کردند و محصولات را با اسم و برند خودشان در بازارهای کشورهای هدف توزیع می کردند.
سرپرست دانشگاه فنی و حرفه ای در ادامه ضمن اشاره به این که در میان سالهای ۱۹۷۰و ۱۹۹۰ شرکت سامسونگ و دیگران طریق یادگیری فناورانه از مونتاژکاری به تولید طراحی شیفت کردند، اضافه کرد: حس خوداتکایی و تقویت روحیه ملی در تدوین برندهای ملی سبب شد شرکتهای کره ای از مونتاژکاری به تولید و طراحی حرکت کنند و بنابراین این شرکت ها طراحی محصولات جدید را آموختند و از هزینه کم طراحی و تولید برند سود بردند و از سهم زیادی از ارزش افزوده منتفع شدند و در حوزه تحقیق و توسعه حجم سرمایه گذاری ها بالا رفت.
وی اضافه کرد: بعد از آن زنجیره های صادراتی شکل گرفت و شرکت هایی همچون سامسونگ و هیوندا برای سال ها در تحقیق و توسعه برای پشتیبانی از تولید سرمایه گذاری کردند. شرکت سامسونگ با مونتاژ رادیوهای ترانزیستوری و تلویزیون های سیاه و سفید در یک سرمایه گذاری مشترک با شرکت سانیو به بازار صادراتی ورود کرد. پیش از این سامسونگ در زمینه های املاک، بیمه، کاغذ و دیگر محصولات با فناوری پایین فعالیت می کرد.
خسرویان در ادامه تصریح کرد: باآنکه سیاست های یکسانی از جانب سیاست گذاران این کشورها به اجرا گذاشته شده بود، ولی به لحاظ تفاوت در توانمندی های مدیریتی و منابع انسانی و تفاوت در مزیت های رقابتی و ظرفیت جذب فناورانه این شرکت ها، تنها بعضی از این کمپانی های صنعتی مانند هیوندایی و ال جی کره پیشرفت هایی مانند سامسونگ را تجربه کردند.
وی با اعلان اینکه اقتصاد ایران در مراحل اولیه جهش صنعتی متفاوت از اقتصادهای جهش یافته شرق آسیا نیست، اضافه کرد: آنچه فاصله کنونی را با آن اقتصادها ایجاد کرده عدم اجماع و انسجام در سیاستگذاری صنعتی و شیوه همکاری و یادگیری از منابع فناوری وآموختن بموقع از آنها بوده است. برای مثال مطالعات نشان می دهد انگلستان، فرانسه و آلمان سه الگوی فناوری ژاپن در ابتدای توسعه اقتصادی بوده اند. بنابراین برای هر نوع همکاری صنعتی باید پیوست فناورانه در قراردادهای بین المللی تدوین کرد.
خسرویان در سخنان پایانی بیان داشت: کشور از نبود نظریه و ایدئولوژی جهش صنعت و پیوست فناوری و به تبع آن عدم انسجام سیاستی هماهنگ و سازگار با آن رنج می برد و اولویت دارترین کار برای ورود به ریل پیشرفت درون زا مشخص شدن ایدئولوژی جهش صنعتی و الگوهایی برای توسعه آن است.
لازم به ذکر است هجدهمین همایش ملی و هفتمین کنفرانس بین المللی مهندسی ساخت و تولید ایران توسط انجمن مهندسی ساخت و تولید ایران (SMEIR)، انجمن ساخت و تولید انگلستان (IManf) و با همکاری، حمایت و میزبانی دانشگاه فنی و حرفه ای (TVU)، برگزار گردید.
منبع: konkoorist.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب