رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی:
موزه و کتابخانه استاد احمد سمیعی گیلانی در رشت راه اندازی شود
به گزارش کنکوری، از گیلان رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، استاد احمد سمیعی گیلانی را یکی از ستون های فرهنگستان زبان و ادب فارسی دانست و اظهار داشت: در کنار مدفن استاد سمیعی در رشت، موزه و کتابخانه مناسبی از آثار و دست نوشته ها و یادگاری ها و ترجمه ها و کتب استاد راه اندازی شود.
غلامعلی حدادعادل امروز در آیین بزرگداشت چهلمین روز درگذشت استاد احمد سمیعی گیلانی، پدر ویراستاری نوین ایران که در تالار مرکزی رشت برگزار شد، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره این معلم بزرگ، فرهیخته و ارجمند، اظهار نمود: استاد احمد سمیعی گیلانی یکی از ستون های فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود.
وی ضمن اشاره به برگزاری مراسم بزرگداشت استاد سمیعی گیلانی در سال ۱۴۰۱ در گیلان، اضافه کرد: سال ۱۳۹۹ هم یکصدمین سالگرد تولد آن مرد بزرگ را در فرهنگستان گرامی داشتیم.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی با اشاره به اینکه استان گیلان و بخصوص شهر رشت در دوران تجدد و مشروطیت دروازه ارتباط با اروپا و دنیای غرب بود، خاطرنشان کرد: خیلی از اندیشه های نو از این استان وارد کشور شده و خیلی از نوشته ها اول به رشت می رسد و سپس به تهران می رفت.
حدادعادل ضمن اشاره به شکل گیری یک جریان فکری و فرهنگی و تمدنی در خطه گیلان از راه دریا، افزود: رشت و گیلان از جایگاه ممتاز فکری و علمی و آموزشی برخوردار بوده و نشاط و تحرک و سواد و معرفت بالایی داشته است.
وی با اشاره به اینکه مفاخر و بزرگان زیادی از خطه گیلان برخاستند، اظهار داشت: از نام آوران عرصه زبان و ادب فارسی در صد سال قبل میتوان به سید اشرف الدین حسینی، صاحب امتیاز روزنامه نسیم شمال اشاره نمود که اصالت گیلانی و رشتی داشت.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی دکتر محمد معین را دیگر مفاخر نامدار ایران زمین دانست و بیان نمود: استاد معین یکی از معماران ادبیات فارسی در دانشگاه تهران بود و دانشکده ادبیات به وجودش افتخار می کرد؛ پس از علی اکبر دهخدا، امور لغتنامه به استاد معین سپرده شد، چونکه فقط او از پس این کار مهم بر می آمد.
وی با اشاره به اینکه استاد احمد سمیعی گیلانی هم فخر ایران و گیلان است، تصریح کرد: استاد سمیعی به زبان و ادب فارسی غنا بخشید و دانش ویراستاری را نظم و سامان داد و اگر او را پدر ویراستاری نوین ایران می نامیم، سخن بی جایی نیست.
حدادعادل فریدون نوزاد، جعفر خمامی زاده، شیون فومنی، گلچین گیلانی و عبدالعلی طاعتی را از دیگر مشاهیر ادبی گیلان دانست و خاطرنشان کرد: بیشتر از نیم قرن در محضر استاد سمیعی شاگردی کردم و از سال ۵۱ در انتشارات فرانکلین با استاد سمیعی و مرحوم محمود بهزاد بودم؛ این انتشارات باشگاه زندانیان سیاسی بود که اجازه کار در دانشگاه ها را نداشتد.
وی با اشاره به اینکه استاد سمیعی به گیلانی بودن خودش افتخار می کرد، اظهار داشت: از دهه ۶۰ تصمیم گرفت که پسوند گیلانی را به نام خودش اضافه و بعنوان امضا در آثارش استفاده نماید، چونکه استاد حقیقتا به گیلان و گیلانی ها عشق می ورزید، چونکه این خطه بزرگمردانی همچون میرزا کوچک جنگلی را در دامان خود پرورش داده است.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی ضمن اشاره به همراهی ۵۰ ساله خود با مرحوم سمیعی، اظهار نمود: به تازگی فرهنگستان ۳۳ ساله شده و بیشتر از ۳۰ سال است که با استاد سمیعی همکاری می کردم و بنابراین شناخت بیشتری نسبت به شخصیت ایشان دارم.
حدادعادل، استاد سمیعی را مردی شریف، محترم، نجیب، پاک، سلیم النفس، دلسوز و علاقه مند به فرهنگ و مردم ایران و عاشق اعتلای این سرزمین دانست و افزود: اگر روزی سمیعی به حزب توده پیوسته بود، علتی نداشت جز این که فکر می کرد به سود مردم است و بعدها که به نتیجه مورد نظر نرسید، از این حزب فاصله گرفت، اما هیچگاه از ملت ایران دور نشد.
وی استاد سمیعی را انسانی پر کار با وجود سن بالا دانست و اظهار داشت: سمیعی تا صد سالگی سردبیر فرهنگستان بود و منظم کار می کرد؛ علاوه بر مدیریت گروه ادبیات معاصر، مدیریت گروه ادبیات تطبیقی را هم پذیرفت و بنابراین یکی از درس هایی که باید از استاد بگیریم، شور و امید به زندگی است.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی ظلم ستیزی، انسان دوستی و فرهنگ و معرفت و عشق به زندگی را جزء لاینفک استاد سمیعی تا واپسین روزهای حیات مادی دانست و خاطرنشان کرد: استاد عمر پر برکتی داشت و باوجود فراز و فرودهای زندگی همواره علاقمند به علم آموزی بود، چونکه به خاندانی بزرگ، دانشمند و فرهیخته تعلق داشت و پدر ایشان از روحانیون مدافع مشروطه بود.
وی ضمن اشاره به اعتبار بالای استاد سمیعی در حوزه ادبیات فرانسه، تصریح کرد: استاد همواره به دنبال ترجمه آثار درجه یک از نویسندگان و ادبای فرانسه به زبان فارسی بود.
حدادعادل، دوران نوجوانی و جوانی استاد سمیعی را همزمان با پهلوی اول و دوران میانسالی ایشان را مصادف با پهلوی دوم دانست و افزود: ایشان در دوران سالخوردگی در خدمت جمهوری اسلامی بود و در سالهای بعد از انقلاب هیچگاه از خدمت به زبان و ادبیان فارسی دریغ نکرد.
وی با اشاره به اینکه استاد سمیعی شیوه نامه نگارش جهان اسلام را ویرایش کرد، اظهار داشت: با کمک استاد سمیعی سه کتاب فارسی مقطع راهنمایی را تدوین کردیم. ایشان با دعوت حوزه علمیه قم برای طلاب و روحانیون ویراستاری را تدریس می کرد.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی استاد سمیعی را دارای قلبی خداباور و خداآشنا دانست و تصریح کرد: ایشان انسانی مومن و متدین و معتقد بود و نتیجه ایمان به خدا را در خدمت به مردم جستجو می کرد. استاد در نوشتن الگو بود و هنرمندانه و پاکیزه می نوشت و نثری محکم و دقیق و در عین حال ظریف و لطیف داشت و قلمش برای ویرایش روان بود.
وی تسلط به زبان های مختلف را وسیله ای برای انتقال اندیشه های استاد سمیعی دانست و افزود: استاد سمیعی فقط نویسنده نبود و زبان نمی دانست، بلکه متفکر بود و در مسائل سیاسی و اجتماعی و تاریخی و علمی حرف برای گفتن داشت.
حداد عادل، روح و فکر و اندیشه و شخصیت استاد سمیعی را ماندگار دانست و اظهار داشت: در کنار مدفن استاد سمیعی در رشت موزه و کتابخانه مناسبی از آثار و دست نوشته ها و یادگاری ها و ترجمه ها و کتب استاد راه اندازی شود تا نسل جوان به موزه و کتابخانه استاد سمیعی بیاید و ببیند داشته ها فرهنگی کشور را.
منبع: konkoorist.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب